گردنبند چوبی طرح صورتک(ماسک)

گردنبند چوبی طرح صورتک(ماسک)

داشتم فکر میکردم که این روزا چقدر خیلی ها خودشون نیستند و هر روز با یه نقاب از خونه میزنند بیرون، چرا بعضی ها سعی میکنند خودشون نباشن ؟
یعنی اینا کمبود چی میتونه باشه؟ چرا باید چیزی که نیستیم رو بگیم هستیم؟
خودم رو مثال میزنم، خیلی وقتا مشتری پیام میده که فلان طرح رو میتونی بزنی واسم، میگم طرحت رو بفرست یه سبک سنگین بکنم ببینم توانایی انجامش رو دارم یا نه، اگر بتونم انجام میدم واست.
خیلی وقتا بوده که گفتم نمیتونم آقا جان، تجربه کافی ندارم برای  اجراش، و مشتری هم خودش خوشحال بوده که این حرف رو اول کار شنیده ازم و الاف نشده.
تازه طرح هایی که خارج از نمونه ها هم باشه رو اگر ببینم میتونم اجرا کنم همیشه به مشتری ها گفتم که اگر وقت دارید چند روز مهلت بدید انجامش بدم و براتون عکس میفرستم اگر خوشتون اومد از نتیجه کار و راضی بودید بعد تکمیل وجه کنید و اگر خوشتون نیومد کار پیش خودم میمونه به عنوان نمونه کار و اصلا هم معذب نباشید.

اینجا بود که یاد شعر زیبای ترانه سیاوش
قمیشی با نام نقاب افتادم.

هر کسی هستی یکدفعه قد بکش از پشت نقاب
〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️
ای بازیگر گریه نکن ماهمه مون مثل همیم
صبح ها که از خواب پامیشیم نقاب به صورت می زنیم
یکی معلم می شه و یکی می شه خونه بدوش
یکی ترانه ساز می شه یکی می شه غزل فروش
کنه نقاب زندگی تا شب رو صورتای ماست
گریه های پشت نقاب مثل همیشه بی صداست
هر کسی هستی یکدفعه قد بکش از پشت نقاب
از رو نوشته حرف نزن رها شو از حیله خواب
نقش یک دریچه رو میله قفس بکش
برای یک بار که شده جای خودت نفس بکش
کاش که می شد تو زندگی ما خودمون باشیم و بس
تنها برای یک نقاب حتی برای یک نفس
تا کی به جای خودما نقابمون حرف بزنه
تا کی سکوت رو رج زدن نقش همایش غمه
هر کسی هستی یکدفعه قد بکش از پشت نقاب
از رو نوشته حرف نزن رها شو از حیله خواب
نقش یک دریچه رو میله قفس بکش
برای یک بار که شده جای خودت نفس بکش
می خوام همین ترانه رو تو صحنه فریاد بزنم
نقابم و پاره کنم جای خودم داد بزنم.